‘De eerste aanslag op Fortuyn was karaktermoord. Die was al maanden gaande en werd met volle hevigheid ingezet, toen de Volkskrant op 9 februari een interview met Fortuyn publiceerde. De tweede aanslag was snel, gewelddadig en succesvol. De conclusie moet zijn: Het is in Nederland gevaarlijk om te zeggen wat je denkt. Het is een grote schande dat spraakmakend Nederland daar op deze bloedige manier op gewezen moet worden.’
De tweede moordaanslag op Pim Fortuyn was snel, gewelddadig en succesvol. De eerste moordaanslag was langzaam, via de media en leek te falen. Over de tweede moordaanslag, die van 6 mei, toonde Nederland zich geschokt. De eerste – ideologische – moordaanslag was toen nog in volle gang.
Op het moment dat Fortuyn werd neergeschoten plofte door meer dan 200.000 brievenbussen in Nederland NRC Handelsblad, met daarin een hoofdartikel dat begon met te zeggen dat het nu, na de dodenherdenking en bevrijdingsdag bij uitstek een moment was voor morele bezinning, op vragen van goed en kwaad. De uitkomst van deze bezinning was:
,,Staat straks Fortuyn als premier met een krans op de Dam, de man die de islam ‘achterlijk’ vindt en de mensen uit Marokko en Turkije niet behorend tot ‘de moderniteit’? Deze dagen symboliseren de heroprichting van het vrije Nederland, waar je mag zeggen wat je wilt, geloven wat je wilt, ongeacht huidskleur, ras of nationaliteit. Het is de trots van Nederland dat we hier juist niet de ene cultuur beter vinden dan de andere. Dat we hier mensen gelijk behandelen in een open samenleving. Dat we ons hier de xenofoben en racisten van het lijf wensen te houden. Het is een grote schande dat we zestig jaar na dato een politicus in ons midden daaraan moeten herinneren.”
Read more