“De lakmoesproef voor een goed functionerende multicultuur is de geloofsvrijheid. Multiculturalisme veronderstelt multireligiositeit, waarbij de vrijheid van religie automatisch en onvermijdelijk ook de vrijheid van geloofsafval impliceert. Geen waarlijke vrijheid van religie zonder de vrijheid níét te geloven.
PvdA’er hoogleraar Jos de Beus sprak over dit aspect van geloofsvrijheid essentiële woorden: ‘Ik wil één simpel punt maken: iedereen in Nederland moet kunnen geloven wat hij wil, en iedereen die wil stoppen moet dat vrij en veilig kunnen doen. Ik vind dat geen speeltje in handen van neoconservatieven.’ Bij deze basale observatie beginnen in dit land spijtig genoeg de problemen. Lang niet iedereen van islamitische achtergrond kan ‘vrij en veilig’ in het openbaar afstand nemen van zijn geloof.
Dit verhaal gaat niet over de achtergronden en motieven van de tirannieke bedreigers van afvallige moslims; het gaat over de opmerkelijke alliantie tussen deze bedreigers en een voorhoede van autochtone lelieblanke opiniemakers en publicisten. Het is verbazingwekkend, maar die alliantie bestaat. Zeg in dit land iets over de ‘ongelofelijke wreedheid’ van het Opperwezen genaamd de God van het Oude Testament en je oogst bij deze elite bewondering en lof. Noem in dit land Mohammed naar hedendaagse westerse maatstaven ‘een perverse man’, en een deel van diezelfde elite zegt dat je ‘doodeng’ bent en dat je het aan jezelf hebt te danken dat je de rest van je leven de strengst denkbare persoonsbeveiliging moet accepteren.
Nederlanders met een moslimachtergrond die, gesteld dat zij hun afvalligheid publiek maken, hopen op morele steun van de Nederlandse culturele elite, maken hardhandig kennis met de dubbele standaard die deze elite toepast op critici van christendom en critici van de islam. Een aanzienlijk deel van deze elite ziet voor de afvallige moslim het liefst een soort status aparte, waar minder vrijheden gelden dan voor degenen die van christen in atheïst zijn veranderd. De atheïst die de spot drijft met vermeende onzinnigheden in de Bijbel draagt bij aan onze zo gekoesterde pluriformiteit. De ex-moslim die de spot drijft met vermeende onzinnigheden in de Koran gooit een lont in een kruitvat. Vanuit die zienswijze worden er officieus maar dwingend aparte gedragsregels voor de ex-moslim opgesteld. Die apartheid is onder ons.” Joost Zwagerman – Hitler in de polder & Vrij van God