4/6 Reflector PLL-DLR

Psychiatry

Komt een vrouw bij de dokter

“Ze blijkt borstkanker te hebben en daar schaamt ze zich vreselijk voor. Verjaardagen vermijdt ze omdat ze de goedbedoelde maar zinloze adviezen niet meer verdraagt als mensen eenmaal weten dat ze ziek is. “Als je positief denkt, dan wordt die tumor vast kleiner”, “Zou je niet wat meer gaan bewegen” “Misschien moet je gewoon op vakantie. Wist je trouwens dat quinoa en avocado’s ook helpen tegen kanker?” enzovoort. Ze geeft aan dat ze er eigenlijk met niemand meer over durft te praten. Ook vraagt ze zich wanhopig af of het geen karakterzwakte is dat ze nu kanker heeft en of ze het niet aan zichzelf te danken heeft ‘omdat ze gewoon een moeilijk mens is’. Patiënten met kanker hoeven tegenwoordig gelukkig niet meer zo bang te zijn dat ze op deze manier worden behandeld door hun omgeving, tenzij je in een hele primitieve of spirituele community bent beland.” – Esther van Fenema
Lees verder: ThePostOnline

Ik geloof niet in snelle therapieën

Irvin Yalom ‘Ik geloof niet in snelle therapieën’

januari 2009 door Oden. e. (edwin)

Filosofie is de grote inspiratiebron van de beroemde Amerikaanse psychiater Irvin Yalom. Daarmee biedt hij zijn lezers en patiënten geen snelle oplossingen, maar troost en hoop bij existentiële vragen. ‘Juist het besef dat het leven tijdelijk is, helpt ons gelukkig te worden.’
Met zijn ringbaardje en ernstige ogen ziet hij eruit als Sigmund Freud: het archetype van de psychiater.

Irvin Yalom ís ook psychiater. Sterker nog: hij is zo ongeveer de beroemdste psychiater van Amerika. Hij zit ruim veertig jaar in het vak, en werd begin jaren negentig ook wereldberoemd als schrijver. Toen verscheen zijn roman Nietzsches tranen, waarin de filosoof Friedrich Nietzsche in therapie gaat. Sindsdien is Irvin Yalom niet meer weg te slaan uit de bestsellerlijsten. Zijn verhalen over therapeuten en cliënten die antwoorden vinden op de grote levensvragen zijn uit het leven gegrepen, recht uit het hart opgeschreven en daardoor vaak onweerstaanbaar.

Hij is inmiddels 77 en emeritus hoogleraar psychiatrie aan Stanford University, maar wie denkt dat Irvin Yalom rustig geniet van zijn bonsaituin, heeft het mis. Hij spreekt twee cliënten per dag, is mentor voor therapeuten, geeft af en toe les aan studenten, werkt hard aan zijn volgende roman en reist de wereld rond voor de promotie van zijn onlangs verschenen boek Tegen de zon in kijken, over het overwinnen van doodsangst. ‘Geen tijd voor een interview’, zo had hij aanvankelijk in een eenregelig mailtje laten weten. Maar oké, na enig aandringen wilde hij wel anderhalf uur vrijmaken.
Read more