De Vloek moet dicht
een open brief aan wie dit lezen wil. Sommigen zullen het ermee eens zijn, en sommigen duidelijk niet. En anderen op sommige punten wel, en op andere punten weer niet. En dat is wel wat er mist in de meeste debatten, of onderwerpen die in Nederland en daarbuiten soms voorbijkomen: er is helemaal geen debat, er is stellingsname en opwerpen van ‘oneens-baricaden’ en dat is het dan.
Lekker afgescheiden in idealen en mores aan deze of een andere kant, en een enkeling die daartussen schippert. Er is helemaal geen delen van punten en waarden, het is een illusie dat er wordt gedebateerd, want de meesten van ons, welke zijde dan ook, staan helemaal niet open om die ander te horen, of om vanuit diens perspectief dingen te zien. Soms kun je je afvragen of dat sociaal aangeleerd is, of is het een psychische afwijking, of is het mogelijk iets anders?
Er wordt gesteld dat “steeds meer vrijplaatsen en autonome ruimtes worden ontruimd en bedreigd” en ook “Keer op keer moeten vrijplaatsen en autonome ruimtes wijken voor yuppenprojecten” Nu kun je je afvragen hoe werkelijk ‘autonoom’ die ruimtes zijn als er gewoon ook entree wordt betaald, zelfs als dat met Lets is. Maar iets wat haast onopmerkelijk is, en toch blijft na-etteren is de openlijke discriminatie naar bijvoorbeeld yuppen toe. Even buiten de vraag of die groep als zodanig wel bestaat nog in deze tijd. En ook, of de voornamelijk roomblanke jongens en meisjes in die autonome vrijplaatsen dat niet zelf -ook- zijn. Ik begrijp niet, hoe die zogenaamd hoogste idealen gut-mensch het in het warhoofd haalt, om mee te doen aan het uitspelen van groepen en groeperingen.
Young Urban Professionals, kijk nou even naar je creative vrijzinnige zelf. Zogeheten ‘alternatief’ maar eigenlijk aarts-conservatief, en helemaal niet zo progressief als dat iedereen zichzelf en de ander voorhoudt. Iedere verandering, wordt direct aangevochten, vanuit het zieligheids verhaal, en een bijzonder opmerkelijke hoeveelheid energie en opvallende creativiteit wordt aangeboord om axie te voeren. Met de meest ontzag inspirerende behendigheid, kunde en gave wordt er van alles georganiseerd, echt met veel respect en plezier kijk ik daarnaar, maar alles en alleen maar om wederom iets te behouden. Weer iets waar men tegen is, weer iets waar men slachtoffer van kan zijn veinzen, om zo de ego nog verder te sterken om vooral te strijden. Alsmaar weer en alsmaar verder, als alleen dit of dat, dan ooit zullen wij, bla bla bla.
Een beetje logistiek brein ziet potentie in al die energie en daadkracht en creativiteit voor iets wat wel degelijk een belangrijke plaats heeft in elk land of gemeenschap, in elke cultuur. Maar ja, accountability is de meesten niet aangeleerd, aan alle zijdes overigens. Dit is geen aanklacht alleen aan lieve krakers, tuurlijk zijn er enorm veel misstanden aan de ‘andere zijde’ wat dat ook moge betekenen. We hebben als westerse cultuur behoorlijk schijt aan elkaar met zn allen, krakers incluis. Eén oorzaak nl luisteren naar elkaar noemde ik al. Maar het elkaar misgunnen, de onderbuik gevoelens die stroomt in iedereen, de heimelijke of openlijke jaloezie, of dat nu imigranten of yuppen zijn, rijkeluiskinderen of werkschuwe have-beens, het is allemaal onderdeel van dezelfde onderbuik.
Mat Herben zei eens “als je jong bent en niet links, heb je geen hart, als je ouder bent en niet rechts heb je geen hersens” Of de man nu wel of niet gelijk heeft, of dat de man een goed rolmodel is valt ook te bezien. Nog even buiten het hele links rechts verhaal, dat gedeelte aan hersenen wil ik hem nageven. Ook al weet ik dat hij dit niet zelf had verzonnen. Maar de gecultiveerde domheid, waarmee yuppen en krakers in het leven staan en elkaar bejegenen geeft mij de conclusie dat er vaak geen eer te behalen valt, aan geen enkele zijde.
Iets wat ik heel grappig vindt om over na te denken is hoe sociale pressie werkt, een voorbeeld: als er 3 meisjes/vrouwen zijn in een groep van 50 mannen die samen komen voor welk ideaal dan ook. En die vrouwen melden terloops of wat meer benadrukt, dat voor hun de ideale man, alleen skinny jeans draagt en baardhaar heeft, dat binnen 2 uitkeringen 45 van die mannen de baard laten staan en ineens skinny jeansed erbij lopen. En je denkt echt dat jouw idealen en overtuigingen de jouwe zijn? Helemaal zelf verzonnen en ge-mee-eenst? U zijt de grappigste in huis… Om vervolgens diezelfde vrouwdames te onderwerpen aan jouw mannelijke makke en nukke, zodat je ego geen verlies lijdt. Het is echt een heel raar spel dat mens zijn. Kijk even terug naar al je ‘eigen’ beslissingen en overwegingen, en hoeveel gevoed is, in de kiem of later, door anderen, de andere sexe (en soms dezelfde) of gewoon vriendjes en anderen tegen wie je, vanuit datzelfde slachtoffer en zieligheids ideaal, wilde op kijken en aan meedoen. Een verzonnen maakbaarheids ideaal, van hoe de wereld er beter uitziet, maar vooral ook -ikzelf-.
Met al mijn op de borst geklopte uitsluiting van yupppen en andere ‘tegenstanders’, kijk mij eens goed, dat wat jij net zei, uitvoeren of nadoen. En dit speelt al eeuwen lang…
Maar de titel zegt het al, de Vloek moet dicht. Ik ben enkele jaren kraker geweest en op een gegeven moment ook dakloos, buiten slapen, in dichtgetimmerde huizen slapen, overdag naar school en bij ‘thuis’komst je pand nog beter dichtgetimmerd vinden in hartje winter. Achter de bank in de woonkamer bij kennissen slapen, tot die ook hun privacy terugwillen en je toch echt buiten zetten. Soit. En toen via via over een pandje gehoord, gekraakt en in kunnen blijven. Tot er een brief kwam van de eigenaar, een woningbouwvereniging. Dat het pand weliswaar gekraakt was, maar dat ze een 0-gulden contract wilden aanbieden. Ik zou 0 gulden huur betalen, en ik moest het zelf wind en waterdicht houden, en verder geen gezeur. Mijn grote vrees, en krakers zullen dit herkennen, was dat zodra ik het contract vandaag zou tekenen, morgen de huur opgezegd kon worden. Ik was echt heel benauwd voor een dergelijke constructie. En toch ging ik erheen, want ik zocht meer zekerheid, al was het maar een maffe constructie als deze. Du-moment het contract ontbonden zou worden, kraak ik vast wel iets nieuws als het echt moet, been there done that genoeg keren om een t-shirt collectie aan te leggen.
Maar buiten een eenmalige foutief verstuurde acceptgiro van 10 gulden, gebeurde er helemaal niets, en ik woonde er met veel plezier, soms met anderen, soms alleen. Ondanks dat het contract me eigenlijk heel weinig houvast bood, omdat bij de eerste zucht van stadsvernieuwing ik er gewoon uitgeknikkerd kon worden per overeenkomst die ik met hen was aangegaan. En toen, kwam er een nieuwe brief, of ik me wilde melden. Ik had ondertussen door, dat er meer panden in de straat dichtgespijkerd werden en buren verdwenen. Op de afspraak werd gevraagd of ik 35 gulden had, want ik moest me inschrijven als woningzoekende en de hele straat zou zeer binnenkort gesloopt worden. Toevallig had ik die op zak en betaalde, waarop ik per direct de sleutels van een nieuwbouw woning kreeg overhandigd en of ik wilde gaan kijken. Ik was de enige op de lijst voor deze woning en kon er zo in, helemaal kakelversch en sprankelend fonkelnieuw.
Dit hoefden ze helemaal niet te doen, en het is de reden en de manier geweest waarop ik van dakloos naar kraker naar huurhuis bewoner ben gegaan. Wat ik wil zeggen is dit: ik ben met hen een overeenkomst aangegaan, dat had ik ook niet kunnen doen, maar heb dit wel gedaan. Sindsdien ben ik een huurder, en om maar 1 reden: omdat het kan. Mijn idealen en mijn mores zijn meegegroeid met de tijd, met mijn eigen inzichten en geput vanuit mijn talloze ervaringen, ik heb mijn eigen draai gegeven en gevonden aan hoe ik optimaal functioneer in deze wereld en vanuit die positie, soms, ook anderen bijsta. En uiteraard ben ik nu een burgerlul, een overloper, maar jij, je bent of een lieve ideaalheids jongere met het hart op de goede plaats die bezig is met het leren van hoe dingen in elkaar steken terwijl je op creatieve wijze invulling geeft aan je leven, of je bent een domme havebeen die zelf, hele specifieke keuzes heeft gemaakt. Maar of je dan de schuldvraag van al je lijden even bij jezelf houdt.
De Vloek heeft ook een overeenkomst met de gemeente, daar is met veel plezier van genoten I’m sure, die Gemeente komt nu diezelfde overeenkomst na, maar dan in het nadeel van de Vloek, jammer dan. Als je zo hoog opgeeft over moralen en idealen moet je minimaal toch ook je woord houden en je overeenkomsten nakomen. Ook als je het niet eens bent met de reden waarom de overeenkomst wordt beëindigd. Steek al die frisse goede moed energie en creativiteit in iets nieuws, in plaats van te verstarren in slachtoffer denken en gedrag. Grow up.
En daarom moet de Vloek dicht.
MoonBlog 5.1
Gate 5 of fixed rhythms, waiting. The fundamental attunement to natural rhythms. Waiting as an active state of awareness.
Gate 5 Line 1 Perseverance. If the captain must, he goes down with the ship.
Exalted: Courage in the face of adversity. The power to maintain one’s own rhythm.
Detriment: The premature and often disastrous urge to cut one’s losses. Weakness in maintaining one’s rhythm when challenged.